Wie wij zijn, en wat we doen
 

Wij zijn Franky en Coen.
Sinds het begin van de oorlog in Oekraïne reizen wij  met onze frietwagen richting het front. Wat begon als een impulsieve actie om vluchtelingen aan de Pools/Oekraïense grens een frietje te geven, groeide uit tot een grootschalige missie.

Inmiddels trekken we diepe frontgebieden in, leveren hulp aan gewonde militairen, evacueren burgers uit belegerde steden en runnen een opvanghuis voor oorlogsslachtoffers.

We delen friet en snacks uit, ja, soms wel 2000 porties op één dag, maar dat is allang niet meer alles wat we doen. We doen allerhande humanitaire hulp, evacueren mensen van het front, brengen hulpgoederen, voedselpakketten en medische spullen naar plekken waar bijna niemand anders komt. En we leggen alles vast in video’s, zodat ook mensen hier kunnen zien wat oorlog werkelijk betekent.

​

Waar we friet bakten, en waarom dat belangrijk is

Friet weggeven lijkt misschien iets kleins, maar het is een moment van warmte en menselijkheid voor oorlogsslachtoffers in een kille oorlog.
Zo bakten we o.a. friet in Kherson, Kramatorsk, Lyman, Mykolayiv, Kyiv, Irpin, Butcha, Borodyanka, Hostomel, Kharkiv, Izium, Dnipro, Zaporizja, en nog veel meer plaatsen. Soms stonden we vlak achter de nullijn (het meest vooruitgeschoven deel van de frontlinie), soms midden in een stad die al voor 80% in puin lag.

Avdeiïvka

We waren in Avdiïvka, kort voordat de stad volledig door de Russen werd ingenomen. Toen wij daar waren, was al bijna alles verwoest. Later hoorden we van bevriende militairen dat niemand meer veilig de stad uit kon.

Raketaanval

Op 27 juni 2023 overleefden we een raketaanval in Kramatorsk. We zaten in restaurant RIA toen een Russische Iskander-kruisraket insloeg. Dertien mensen kwamen om, meer dan zestig raakten gewond. Wij hadden ongelooflijk veel geluk, want we kwamen er relatief lichtgewond vanaf. Maar we verloren wel vrienden, en er stierven ook twee meisjes van 14, een meisje van 17 en de serveerster die ons net nog had geholpen. Die dag heeft ons voorgoed veranderd, en tegelijkertijd gesterkt in onze overtuiging: wij blijven Oekraïne helpen. Punt.

​​​
 

The Holland House, opvang in een oorlog

In Dnipro openden we ons eigen opvanghuis:

The Holland House.
Dit is een plek waar mensen uit de meest gevaarlijke gebieden kunnen bijkomen en weer op adem kunnen komen.

Onze gasten komen uit steden als Bakhmut, Kupiansk, Marinka, Avdiïvka, plekken waar vaak maandenlang geen verwarming, stroom of stromend water meer was. Velen van hen zijn geëvacueerd met onze gepantserde auto’s. Zonder onze hulp hadden ze het niet gered. Letterlijk.

In The Holland House kunnen zo’n 70 mensen tegelijk terecht. Ze krijgen een eigen kamer, goede maaltijden, medische zorg en psychologische ondersteuning. Samen met hen zoeken we naar een veilige, permanente plek om hun leven weer op te bouwen.
 

Evacuaties, ons gevaarlijkste werk

Een van de meest risicovolle dingen die we doen, is mensen evacueren uit frontgebieden.
We rijden (meestal met gepantserde voertuigen) naar dorpen en steden waar de bombardementen dagelijks doorgaan. Waar drop- en kamikaze-drones vanuit de lucht het bijzonder gevaarlijk maken. Waar mensen soms al maanden in kelders zitten. Deze mensen kunnen zelf niet meer vluchten omdat het veel te gevaarlijk is. Wij hebben soms wel de mogelijkheid om hen (vaak in samenwerking met politie of militairen) op te pikken.
 

Evacuaties zijn geen snelle klus. We bereiden alles tot in detail voor. Vaak verliezen we onderweg contact met mensen, telefoons werken niet meer, of een huis is plotseling geraakt. Soms komen we aan, en vinden we niemand meer. En soms wél. Dan halen we iemand op, die al weken wacht.

Elke reis voeren we enkele van deze evacuaties uit maar ook werken wij samen met Oekraïense helden die met gevaar voor eigen leven mensen uit hun benarde posities bevrijden.